Dünya bilgeliği: Doğru olanı yap, geçici olarak "uyumsuz" olmaktan korkma.

Sıradan bilgelik asla kaygan bir yaşam becerisi değildir, aksine yaşamın zorlukları içinde süzülen bir anlayıştır - kendin için gerçekten neyin önemli olduğunu bilmek, bazı gürültülerin sadece geçici olduğunu anlamak. Bu, öğrendiğin dersleri günlük hayatına yedirmeyi gerektirir, bu ‘yeni davranış’ seni geçici olarak akranların arasında bir ‘yabancı’ yapsa bile, rahatça diyebilirsin: "Sizin görüşleriniz, önce bir kenara dursun."
Gençken "grup içinde yer alma" duygusuna kolayca kapılabiliriz. Örneğin, üniversite yurtlarında herkes gece geç saatlere kadar oyun oynarken ve kısa videolar izlerken, sen profesyonel kitaplarını okuyarak geceyi geçiriyorsan, "yarışçı" veya "yalan ciddi" gibi alaylara maruz kalabilirsin; iş hayatına yeni girdiğinde, meslektaşların akşam yemeği için buluşup sohbet ederken ve boş vakitleri eleştirirken, sen gizlice sektörel raporları inceleyip becerilerini geliştirmeye çalışıyorsan, belki de arkanızdan "çalışıyormuş gibi yapmak" veya "gruba katılmamak" denebilir. Bu anlarda kendi ritmini korumak gerçekten cesaret gerektiriyor - sonuçta kimse dışlanmak istemez, kimse konuşmalarda "azınlık" olmak istemez.
Ama dünyevi akıl sana şunu söyleyecektir: akranların hoş karşılaması genellikle anlık bir filtre ile gelir. Seninle zaman geçirmeyi sevmeleri, mevcut rahatlığına boyun eğdiğin içindir; "farklı" olmanı yadırgamaları ise, tanıdık konfor alanlarını bozduğun içindir. Ancak hayatın karşılığı, kimin kısa vadede en popüler olduğuna bakmaz, kimin uzun vadede yeterince cesaret biriktirdiğine bakar. Bir zamanlar "sadece kitap okuyan" diye alay edilenler, daha sonra sağlam mesleki becerileriyle başkalarının kapmak için can attığı fırsatları elde ettiler; "gruba uymayan" diye eleştirilenler ise sessizce sektörde kaynak ve itibar biriktirdiler. "Dünyevi akıl" denilen şey, bunun farkına varmak ve şunu önceden görmek: kalabalıklar sonunda dağılır, yalnızca kendin için gömdüğün ipuçları gelecekte senin adına konuşacaktır.
"Onlara lanet olsun" demenin arkasındaki güç, asla kibir değildir, aksine uyanıklık ve farkındalıktır. Bu, nihayetinde anladığınız anlamına gelir: Gerçek büyüme her zaman biraz "yalnızlık hissi" taşır - siz birikim yaparken, başkaları tüketir; siz kök salarken, başkaları savrulur. Bu geçici "hoş karşılanmama" durumu, büyüme yolunda bir eleme aracıdır: Sadece sizinle kısa bir süre yürüyebilecek olanları eleyerek, hangi kişilerin azminizi alkışlayacağını ve hangi olayların şu anki "anlaşılmamayı" göze almanızı gerektirdiğini daha net görmenizi sağlar.
Sonuçta, dünyevi bilgeliklerin nihai cevabı, hayatınızdan sorumlu olmayı öğrenmektir. Davranışlarınızı ayarlıyorsunuz, kimseyi memnun etmek için değil, daha iyi bir siz olmak için; geçici yalnızlıktan korkmuyorsunuz, bu ilişkileri umursamadığınızdan değil, "yıllar sonra geriye dönüp baktığınızda, şu anki kendinize karşı dürüst olup olmadığınız" ile daha çok ilgilendiğinizden. Sonuçta, hayatın hakemi asla yaşıtlarınızın anlık bakış açısı değildir, zamanın vereceği nihai cevaptır - bir zamanlar ısrar ettiğiniz için katlandığınız "soğuk muameleler", sonunda daha yüksek bir konumda durduğunuzda en sağlam temel taşlarınız haline gelecektir. #特朗普施压鲍威尔# #山寨季何时到来？# #ETH突破3600# #ETH#