Bitcoin'in gerçek değeri dolaşımda, depolamada değil.

Michael Saylor, tüm değer saklama varlıklarının kusurlu olduğunu fark etmek zorunda kalmışsınız gibi görünüyor, bu da sizi tek görünüşte mükemmel varlığa odaklanmaya yönlendirdi. Ancak bu, işlem aracının önemini görmezden geldiğiniz anlamına gelmez. Gayrimenkul pazarını farklı açılardan incelediğinizde, hem büyük hem de endişe verici olduğunu göreceksiniz. Ancak, on milyarlarca dolarlık alım gücünü koruma baskısıyla karşı karşıyaysanız, gayrimenkul gerçekten iyi bir seçenek.

Ancak, değer saklama takıntınız Bitcoin'in en önemli özelliğini göz ardı edebilir: bir işlem aracı olarak. Mevcut finansal sistem para işlevlerini ayırma eğiliminde olsa da, bu böyle olmalı anlamına gelmiyor. Bitcoin'i bir işlem aracı olarak konumlandırmak tartışmalara yol açabilir, ancak taraflar bu fikri kabul etmek yerine karşı koyarlarsa, daha fazla fayda sağlayabilir. Sadece Bitcoin'i bir değer saklama aracı olarak görmek, potansiyelini sınırlayabilir ve onu dijital altın 2.0'a dönüştürebilir.

Değer saklama, temel olan işlem aracından ayrılamaz. Öncelikle işlem, ardından Bitcoin depolamak mümkündür. Düşünün ki, Bitcoin özel anahtarınızı kaybettiğinizi ilan ettiniz - teorik olarak "mükemmel bir şekilde saklayabilseniz" de, işlem işlevi ortadan kalktığında, piyasa hızla nominal değerini siler. Bitcoin'in değeri, akışkanlığından ve işlem aracı olma yeteneğinden kaynaklanmaktadır.

Oksijen tankının hayatta kalmak için ne kadar kritik olduğu gibi, ticaret kabiliyeti de değer depolamanın temelidir. Ticaret kabiliyeti olmadan, değer depolamanın bir anlamı kalmaz. Arjantin'deki deneyiminiz bunun canlı bir örneğidir: Milyonlarca dolarlık varlığınız %90 değer kaybettiğinde, bunu derinden hissettiniz. Değerinizi korumaya çalışıyorsunuz, bu öngörü eksikliğinden değil, onu etkili bir ticaret aracı olarak kullanamamanızdan kaynaklanıyor. Gerçekten de, kalitesiz değer depolama, ticaret aracının işlevini zayıflatabilir; ama neden ikincisi daha önemlidir? Çünkü ticaret kabiliyeti değişikliklere yanıt vermenin anahtarıdır.

Şu anda, Bitcoin ile tanışan birçok kişi, sizin tanıttığınız varlık karşılaştırma grafiğini biliyor. 90 trilyon dolardan daha iyi bir saf değer deposu konsepti olmadığını iddia ediyorsunuz, ama hemen ardından Bitcoin'in dünyanın en likit piyasalarından biri olduğunu ve 7/24 çalıştığını belirtiyorsunuz. Buradaki çelişki, yüksek likiditenin aslında onun bir ticaret aracı olarak özelliklerini yansıttığıdır.

Grafiği daha derinlemesine analiz edelim, gayrimenkul pazarından başlayalım. Toplam değeri 330 trilyon dolara kadar çıkıyor, ancak bir işlem aracı olarak kötü bir performans sergiliyor, yıllık işlem hacmi yalnızca 1.3 trilyon dolar. Karmaşık düzenlemeler ve vergiler, gayrimenkul işlemlerini daha da zorlaştırıyor. Yine de, değer saklama avantajı 100 katı aşan zenginler, buna büyük ilgi gösteriyor ve piyasayı giderek domine ediyor, genç nesilin fırsatlarını daraltıyor.

Gayrimenkulün değeri yalnızca kendisinden değil, aynı zamanda çevresindeki altyapı ile olan bağlantısından da kaynaklanır. Yol inşası, ticari tesislerin artırılması, elektrik şebekesine bağlanma gibi faktörler gayrimenkul değerini artırır. Bu ağ etkileri, enerji akışına fırsatlar yaratarak ekonomik değere dönüşür. Ancak, milyarderler için gizlilik daha önemli olabilir ve bu nedenle ikamet ettikleri yerin etrafında büyük ağların kurulmasını istemeyebilirler. Bu, gayrimenkulün değer kaybetmesine yol açabilir, ancak hedef, diğerlerinin erişim maliyetlerini artırarak riski azaltmaktır.

Tahvil piyasasının durumu nedir? Değer saklama aracı olarak, tahvil piyasası 300 trilyon dolara ulaşan bir büyüklüğe sahiptir, yıllık işlem hacmi 140 trilyon dolardır, yeni ihraç edilen tahviller ise 25 trilyon dolardır. Bu, onun ticaret aracı olarak değerinin her yıl toplam değerin yaklaşık %50'sini oluşturduğu anlamına gelmektedir. Bu açıdan bakıldığında, gayrimenkulden daha uygun bir ticaret aracı olarak görülmektedir, ancak veriler hala insanların bunu esas olarak bir değer saklama aracı olarak gördüğünü göstermektedir.

Hisse senedi piyasasına bir daha bakalım. Toplam değeri 115 trilyon dolar, işlem hacmi ise yaklaşık 175 trilyon dolar. Bu, hisse senetlerinin bir ticaret aracı olarak işlevinin, değer saklama işlevinden bile daha fazla olduğunu gösteriyor. Tanıdık olduğun MicroStrategy hisse senedini örnek alalım, geçen yıl ne kadar değer sakladı ve bu hisse senedi aracılığıyla ne kadar değer ticareti yaptı?

Sanat eserleri pazarının yıllık işlem hacmi görece küçükken, otomobil ve koleksiyon pazarlarının yıllık işlem hacmi 4 trilyon dolara yakındır. Bu, onların esasen değer saklama aracı olarak görülmesine işaret ederken, aynı zamanda gayrimenkul pazarının işlem aracı olarak performansının otomobil pazarından bile daha kötü olduğunu yansıtır.

Altın tutkunları genellikle altının 5000 yılı aşkın tarihini öne sürerek, onu nihai değer saklama aracı olarak tanımlar. Ancak, değer saklama pazarının yalnızca %1.78'ini oluşturuyor. Bu, bir kez ticaret aracı rolünü kaybettiğinde, altının kolayca manipüle edilebileceğini gösteriyor. Altının toplam değeri 16 trilyon dolar iken, destekçileri bunun 120 trilyon dolarlık değeri saklayabileceğini iddia ediyor. Ancak, piyasalar pek de aynı fikirde görünmüyor ve kusurlu fiat para birimlerinin altından daha değerli olduğunu düşünüyor. Peki, altın daha iyi bir ticaret aracı mı? Yıllık ticaret hacmi 54 trilyon dolar ve türev ürünlerin etkisiyle, ticaret aracı kullanımı değer saklama rolünün 3.5 katıdır.

Para, varlık değerinin depolanması açısından baskın olmayabilir, ancak kesinlikle en önemli ticaret aracıdır. Diğer değer depolama varlıkları bu konuda onunla karşılaştırıldığında zorlanmaktadır. Eğer dolar (ana para birimi olarak) tamamen bir değer depolama aracı haline gelirse, dolar ağını ciddi şekilde zayıflatacaktır. Talebi karşılamak için ABD dışı varlık ağının yükselmesiyle, ABD dışı varlıkların değeri artacaktır. Uzun vadede, onların değer depolama varlıkları değer kazanacakken, dolar varlıkları önemli ölçüde değer kaybedecektir.

Küresel para arzı yaklaşık 120 trilyon dolar, ancak büyük merkez bankalarının işlem hacmi bu rakamın çok üzerinde: ABD Merkez Bankası Fedwire yaklaşık 118.2 trilyon dolar, Avrupa TARGET2 yaklaşık 76.5 trilyon dolar, Birleşik Krallık CHAPS yaklaşık 14.5 trilyon dolar, diğer (kısmi) yaklaşık 50 trilyon dolar (verilerin eksikliği nedeniyle temkinli bir tahmin). Bu nedenle, değer saklama 120 trilyon dolar olsa da, bu ağların işlem aracı işlevi bunun 20 katından fazla, yaklaşık 2.5 trilyon dolar. Eğer 2 milyar bankasız insanı hesaba katarsak, işlem aracının değeri ne kadar olur? Bu ne kadar işlem yaratır? Mikro işlemler mümkün olursa durum ne olur?

Bitcoin bu düzen içinde ne konumda? Ana akım görüş, sahiplerini asla satmamaya teşvik etme yönünde olup, Bitcoin'i bir değer saklama aracı olarak konumlandırmaktadır. Ancak, piyasa farklı bir hikaye anlatıyor. 2024'te, Bitcoin'in piyasa değeri 2 trilyon dolara ulaşırken, onun blockchain'inde işlem gören değer 3.4 trilyon dolara ulaşacak. Lightning Network'ü göz önünde bulundurduğumuzda (kesin veriler elde etmek zor olsa da), toplam değer muhtemelen 4 trilyon dolara yakın olacaktır. Bu, Bitcoin'in bir işlem aracı olarak rolünün, değer saklama işlevinin iki katı olduğunu göstermektedir. Uzun vadeli "asla satma" propagandası azalmaya başlarsa ne olur?

Yasal para birimlerinin kusurları nedeniyle, tahviller ve hisse senetleri para gibi giydirilmiş finansal "araçlar" haline geldi. Bu, çoğu insanın servetini korumasını engelleyen bir pazar yarattı ve para değerinin saklama işlevini daha da ayrıştırdı. Peki bu araçların kapsayıcılığı nedir? Sadece yasal ticaret aracından değer çekip, bunu ayrıcalıklı sınıflara, zenginlere ve stoklamaya ihtiyaç duyan diğerlerine mi yönlendiriyorlar?

Küresel ölçekte, yalnızca %10-20'si tahvillere erişim sağlayabilmektedir; bu da genellikle emeklilik fonları veya yatırım fonları aracılığıyla dolaylı olarak elde edilmektedir, doğrudan değil. Hisse senetleri için bu oran %15-25'tir. Bu, insanlığın %80'inin bu araçları kullanarak varlıklarını koruyamadığı anlamına gelmektedir, bu da onları istismara açık hale getirir. Değer saklama ile ticaret aracı arasındaki ayrım, bir istismarcı ve istismar edilenler arasında dinamik bir ilişki oluşturur. Bu, "Cantillon etkisi"ni artırır: Ticaret aracını ihraç edebilenler, değer saklama varlıklarını satın alır ve %80 veya daha fazla nüfusu marjinalleştirir. Bu, tüm sistemi zayıflatan ve zengin-fakir arasındaki uçurumu genişleten bir kısır döngüdür. Daha fazla para basıldıkça, paranın değer saklama işlevi o kadar zayıflar.

Sistemdeki bir diğer önemli faktör ise ücretlerdir. Banka sistemi aracılığıyla dolar göndermek ücret gerektirir; bu bir hizmettir, ancak işlem aracını değer saklama aracına dönüştürmek istediğinizde ücretler daha yüksek olur. Bu, sistemin genelinde büyük bir sürtüşmeye neden olarak, fakirlerin değerlerini etkili bir şekilde saklayamamalarıyla sonuçlanır. Bu noktada, işlem aracı giderek daha fazla bir çekim aracı haline gelmekte, gerçek bir işlem aracı olmaktan çıkmaktadır. Bu da, yasal sistemde değer saklama kavramının neden daha çekici olduğunu açıklamaktadır.

Bitcoin, herhangi bir para birimi gibi gizlenen diğer şeylerden farklıdır; eriyen bir buz parçası gibi değer kaybetmeyen ve ayrımcı olmayan ilk yapay para birimidir. Onu seçenlere aittir. Bir ihraç mekanizması olmadığı için, kimse onu "daha iyi" bir değer saklama aracıyla değiştirmek istemez - çünkü daha iyi bir seçenek yoktur. Bitcoin'e sahip olmayanlar bile, istedikleri hayatı şekillendirmek için onu kullanabilirler. Artık bir şeyleri depolamak için parayı kovalamıyorlar, Bitcoin'in temeli üzerine hayatı zenginleştiren şeyler inşa ediyorlar.

En önemli olan değer saklamak değil, değer transfer etmektir. Ancak değer transfer etmek için önce bazılarını saklamanız gerekir. Aynı şekilde, değer saklamak için birinin önce size bazılarını transfer etmesi gerekir. Bu yüzden zenginler, eriyen bir buz parçası gibi kaybolmayan varlıkları tercih ederler. Bu arada, kariyerine yeni başlayanlar, henüz sahip olmadıkları şeyleri saklamaktan ziyade değer elde etmeye daha çok önem verirler.

Neden değer saklama kavramı bu kadar ilgi görüyor? Bir neden, gereken çabanın daha az olması olabilir. Değer saklama ile sadece satın alıp tutmanız yeterlidir - yaşamı iyileştirmek için ekstra bir çaba harcamanıza gerek yoktur. Oysa bir değişim aracı olarak, mevduatınızı artırmak ve başkalarını ürün veya hizmetleriniz için Bitcoin ile ödeme yapmaya ikna etmek için çaba sarf etmeniz gerekir. Diğer bir faktör ise: Çoğu insan için yasal para birimi portföyleri hala Bitcoin yatırımlarından fazladır. Ancak Bitcoin, yasal para birimi tutma miktarlarını aştığında, bunu yaşamlarını iyileştirmek için düşünmeye başlayacaklardır. Dünyanın çoğunda mevduat veya varlıkları olmayan insanlar için bu değişim zor değildir. Bu, mevcut sistemin onları çıkmalarına izin vermemesi ve bağımlılıklarını artırmak için Bitcoin saklama hizmeti sunmasıyla açıklanabilir - bir bağımlılığı diğerine değiştirmek.

Stoklama, daha fazla işlem aracı talebi ile de ilgilidir. Stoklamayı güçlü bir şekilde destekliyorsun, ancak Bitcoin daha fazla insana ulaşmak için kullanılmazsa, onun gelişimini engellemiş olursun. Senin aksine, Amerika, doların dünya rezerv para birimi haline gelmesi için onu geniş bir şekilde dağıtması gerektiğini anlıyor. Onlar, ağın stoklamanın anahtarı olduğuna inanıyorlar ve kağıt para basmanın ve paylaşmanın maliyetinin çok düşük olması sayesinde bunun kolayca gerçekleştirilebileceğini düşünüyorlar. Bitcoin için, mutlak kıtlığı dağıtım ve depolama miktarını dengeleme gerektiriyor. Ancak, bu, herhangi bir Bitcoin harcamanız gerektiği anlamına gelmez.

Vücutta yağ depolamanın bir metaforu gerçekten de uzun vadeli hayatta kalmanın önemini vurguluyor. Ancak, yaşamı sürdürebilmek için yağ depolamadan önce dengeli bir gıda alımının gerektiği gerçeğini göz ardı ediyor. Gelir olmadan, depolayacak bir şey yoktur - bu yüzden ticaret önceliklidir. Ancak, açlıktan endişe etmeyenler için odak noktası, israfı önlemek amacıyla gıda depolamaya kayabilir. Bu noktayı tekrar tekrar vurguluyorum, çünkü değer depolama konusundaki önyargınızın yargınızı çarpıtma ve başkalarını yanıltma potansiyeli olduğunu belirtmek istiyorum.

Bitcoin yolculuğumda bir noktaya kesinlikle inandım: parayı kovalamak insan kalbini çürütür. Bitcoin bunu değiştirdi - sonsuz bir şekilde parayı aramanızı engelliyor ve onunla istediğiniz yaşamı sürmenizi sağlıyor. Yeterince istediğiniz şeye sahip olduğunuzda ne olur? Sonra? Bitcoin ile bu tamamen mümkün, her Bitcoin kullanıcısı bu durumla başa çıkmaya hazır olmalıdır. Ancak parayı kovalamak doldurulamaz bir kuyu. Kutsal kitapta söylendiği gibi, para sevgisi her kötülüğün kaynağıdır. Bu görüşe katılıyorum ama bu nasıl işliyor? Mekanizma nedir? Parayı kovalamayı birincil bir hedef haline getirmek, diğer şeyleri ikincil hale getirmek bir mekanizmadır.

Bitcoin standardı oluşturmuyorsun - sadece bir deste kart topluyorsun. Geçmişteki altın gibi, bu sefer kişilerin ve kurumların elinden Bitcoin toplayarak yasal standartları daha da güçlendiriyorsun. Saylor, bazı insanların düşündüğü gibi doları saldırmıyorsun - onu desteklemek için hisse senetlerini ve ekosistemini yükseltiyorsun. Aksine, seni Bitcoin satın alman için fon sağlayanlara spekülatif bir şekilde saldırıyorsun. Onlara sadece zarar vermekle kalmıyorsun;