Ethereum'un Çelişkisi: Üç Tabaka Teorisi Perspektifinden Analiz
Son günlerde, Ethereum (ETH) hakkında olumsuz yorumlar oldukça yaygınlaştı, ancak bu yorumlar görünüşe göre asıl noktayı tam olarak yakalayamadı. Ethereum'un teknik ve geliştirici tabanı açısından gösterdiği üstün performansa rağmen, her turda rakiplerin çıkması normaldir; ancak bu seferki neden bu kadar durgun? Gelin, bu konuyu arz ve talep açısından derinlemesine inceleyelim.
Talep Tarafı Analizi
Ethereum talebi içsel ve dışsal iki ana faktöre ayrılabilir.
İçsel faktörler, Ethereum teknolojisindeki ilerlemelerin neden olduğu ve ETH cinsinden fiyatlandırılan varlıkların bölünmesiyle ETH talebini artıran durumlardır. Örneğin, 2017'deki ICO çılgınlığı ve 2020/2021'deki DeFi dalgası. Bu döngü, L2 ve Restaking'i ana hat olarak almalıdır, ancak L2 ekosistem projeleri ana zincirle yüksek oranda örtüşmekte ve ticaret heyecanını ateşlemek zor olmaktadır. PointFi ve Restaking esasen ETH'yi kilitleyerek dolaşımı azaltmakta olup, daha fazla varlığın ETH cinsinden fiyatlandırılmasını teşvik etmemektedir. Eigen, Rez, Ethfi gibi büyük restaking projelerinin fiyatlandırma yetkisi, önceki döngüdeki YFI, CRV, COMP gibi zincir üzerinde (ETH cinsinden) değil, borsa (USDT bazlı) üzerinde kaydırılmıştır. Eğer ETH cinsinden fiyatlandırılan yeni varlıklar olmazsa, kullanıcıların ETH tutma motivasyonu azalacaktır.
Bir diğer içsel faktör, EIP1559'un getirdiği yakım mekanizmasıdır. ETH'nin ana işlevi, bir uzlaşma katmanı olarak hizmet etmektir; büyük DeFi'nin hesapları genellikle ana zincir üzerinde gerçekleşmektedir. Günümüzde L2 ve ana zincir işlevleri yüksek derecede örtüşmekte, bu da bu tür taleplerin büyük bir kısmının L2'ye yönlendirilmesine neden olmaktadır ve bu tür işlemlerden kaynaklanan yakım miktarı, önceden tahmin edilenin yalnızca küçük bir kısmıdır, bu da ETH'ye olan talebi zayıflatmaktadır.
Dışsal faktörler esas olarak ekosistem dışı talep ve makro çevreyi kapsamaktadır. Makro düzeyde, önceki döngü genişleme döngüsüydü, bu döngü ise sıkılaştırma döngüsü. Ekosistem dışı talep açısından, önceki tur Grayscale Trust'tı, bu tur ise ETF. Ancak Grayscale Trust yalnızca alım yapabilirken, ETF hem alım hem de satım yapabilir. ETF'nin piyasaya sürülmesinin üzerinden bir ay geçtikten sonra, toplam net çıkış 140.83K'ya ulaştı, bu da esas olarak Grayscale üzerinden gerçekleşti. Bu, Bitcoin ETF'sinin açılmasından bu yana sürekli net girişle keskin bir tezat oluşturmaktadır ve bu, ETH'nin eski ve yeni büyük sahiplerinin ETF aracılığıyla nakit çıkardığını göstermektedir.
Arz Tarafı Analizi
Ethereum esasen klasik bir temettü modelidir, hem POW hem de POS dönemlerinde ana satış baskısı yeni üretimden gelmektedir. Ancak bu sefer sorun, üretim maliyet yapısının değişmesinden kaynaklanmaktadır.
POW dönemi (15 Eylül 2022'den önce)
ETH'nin üretim mantığı BTC ile benzerdir ve madenciler tarafından madencilik yapılarak üretilir. Madencilerin ETH elde etme maliyetleri şunları içerir:
Sabit maliyetler: Bir kerelik geri alınamaz ETH madencilik yatırımı, örneğin ETH madencilik makinesi maliyeti.
Artan maliyetler: Madencilik süresinin artmasıyla birlikte oluşan maliyetler, elektrik ücreti, barındırma ücreti (alan kirası, personel, bakım) ve beklenmedik harcamalar (örneğin cezalar, doğal afetler gibi mücbir sebepler).
Bu maliyetler fiat para birimi cinsindendir ve geri alınamaz. Madencilik makinelerinin ömrü sınırlı olduğundan, tüm yaşam döngüsü çıktısı sabit bir miktar olarak kabul edilebilir, her bir ETH'nin edinim maliyeti = Toplam maliyet / Toplam çıktı.
ETH piyasa fiyatı maliyetin altına düştüğünde, madenciler kayıptan kaçınmak için satmamayı tercih ederler. Yeni nesil madencilik makinelerinin piyasaya sürülmesi ve madencilik rekabetinin artmasıyla, sadece üretim azalmakla kalmıyor, zorluk da artıyor, aynı zamanda elektrik ve barındırma maliyetleri de yükseliyor. Hükümet düzenlemelerinin getirdiği baskı, sektör genişledikçe artıyor. Bu, toplam artış maliyetinin yükseldiği anlamına geliyor ve dolaylı yoldan ETH'nin taban fiyatını artırıyor.
POS dönemi (15 Eylül 2022 sonrası)
Madenci rolü ortadan kalktı ve yerini doğrulayıcılar aldı. ETH üretimi elde etmek için yalnızca ETH'yi doğrulama düğümüne stake etmek yeterlidir. ETH'nin üretim maliyeti şöyle oldu:
Doğrulayıcı: Altyapı maliyetleri (örneğin personel, sunucular)
Staker: Staking yapmanın fırsat maliyeti ve doğrulayıcıya ödenen ücret
Buradaki ana fark şudur:
Doğrulayıcıların maliyetleri hala fiat para birimi cinsinden hesaplansa da, teorik olarak sınırsız miktarda ETH stake edebilirler ve madencilik makinelerinin çökme sorunu yoktur; bu nedenle birim ETH elde etme maliyeti neredeyse dikkate alınamaz. Stake edenlerin fırsat maliyeti dışında, ETH üretiminde temel olarak fiat para birimi maliyeti yoktur, işlem ücretleri de kripto para cinsinden hesaplanmaktadır. Bu nedenle "kapalı fiyat" yoktur; stake edenler sınırsız bir şekilde madencilik yapabilir, satabilir ve çekebilir.
Diyelim ki stake edilen ETH'nin ortalama giriş fiyatı bir önceki dönemin ETH ortalaması, bu mekanizma ETH'nin taban fiyatını sürekli yükseltemez. Yeni ETH miktarı pozitif olduğu sürece, fiyat sürekli baskı altında kalacaktır.
ETH'nin Üçlü İkilemi: 2018'de Gömülen Tehlike
Bu duygusal bir hikaye:
2018 yılının ICO döneminin sonlarına doğru, birçok ETH cinsinden fiyatlandırılan ICO projeleri düzensiz bir şekilde ETH satışı yaptı ve fiyatın 100 doların altına düşmesine neden oldu. Bölünme açısından bakıldığında, ICO dönemindeki bölünme oranı son derece yüksekti, ancak kullanılabilir ETH bazlı ticaret yapan DEX'ler eksikti. Proje sahipleri sadece ICO token'larını ve ETH'yi USDT ile değiştirmek zorunda kaldı, bu da sonuçta ICO Beta kazançlarının aniden düşmesine, fırsat maliyetinin tutma kazancını aşmasına ve çift yönlü bir darbe oluşmasına neden oldu.
Belki de 2018 yılındaki ICO deneyimlerinin dersleri çok acı vericiydi, bu yüzden Vitalik ve vakfın sürekli olarak yol haritasını, ana anlatıyı ve meşruiyeti vurguladığını gördük, bu da "çekirdek çember" geliştiricileri ve risk sermayesinin oluşumuna yol açtı. DeFi Summer'ın başarısı, bu sistemin pekişmesini daha da güçlendirdi - tokenları, Ethereum'un ideolojisiyle uyumlu olan aktörlerin elinde yoğunlaştırarak, herkesin eline dağılmasını önleyerek düzensiz parçalanma ve satış baskısını engellemek için.
Ancak bu, sonunda "V girişimine yönelme" ve "ilkelerle uyum = yüksek değerleme" durumuna dönüştü ve sonuç olarak:
Bölünme hızı çok düşük: Önemli bir likidite ve varlık elde edebilen geliştirici ve projelerin sayısı hızla azalıyor.
Pazar Beta rakiplerinin gerisinde kaldı: "felsefeye uygun" ve "kapsayıcılık" yüksek değerlere yol açarak Beta'nın getirilerini diğer kamu blockchainlerinden daha düşük hale getirdi.
Ayrıca, L2'nin yakma etkisini azalttığı, POS'un maliyetsiz satış baskısı getirdiği, Ethereum'un düzensiz satış baskısını önlemek için yaptığı tüm çabaları boşa çıkardığı ve nihayetinde bugünkü duruma neden olduğu ortaya çıkıyor.
ETH'den hangi dersleri çıkarabiliriz?
Kar payı modeli uzun vadeli istikrarlı olmak istiyorsa, rastgele yenilikler yapmamalıdır. Mutlaka fiat para birimi cinsinden sabit maliyetler ve artan maliyetler oluşturulmalı ve varlık likiditesinin artışıyla birlikte maliyet eşiği sürekli olarak yükseltilmeli, varlık fiyatı alt sınırı artırılmalıdır. Eğer nasıl yapılacağı hakkında bir fikriniz yoksa, Bitcoin'in maliyet modelini gözden geçirmek iyi bir fikir olabilir.
Satış baskısını azaltmak için bölme uygulamak sadece geçici bir çözümdür, gerçek hedefiniz ana varlığınızı fiyatlandırma varlığına dönüştürmektir; böylece sahiplik, ana varlığın değer artışına bağlı olmaktan çıkar ve talep ile likiditeyi artırır.
This page may contain third-party content, which is provided for information purposes only (not representations/warranties) and should not be considered as an endorsement of its views by Gate, nor as financial or professional advice. See Disclaimer for details.
12 Likes
Reward
12
7
Share
Comment
0/400
GasFeeVictim
· 3h ago
Yeni projelerin hepsi benim gas ücretimle aynı, insanları enayi yerine koymak.
View OriginalReply0
MetaLord420
· 08-01 03:22
L2 bile kurtaramaz, Ethereum'un gerçekten şansı kalmadı.
View OriginalReply0
ExpectationFarmer
· 08-01 03:17
Kimi suçlayalım ki L2 işe yaramıyor.
View OriginalReply0
SmartContractWorker
· 08-01 03:16
Kim dedi ki ETH bitti? Teknolojiyi birkaç yıldır anlayanlar.
View OriginalReply0
SatoshiLegend
· 08-01 03:04
Her şeyi kanıtlamak için kodu kullanın, ETH genesis bloğuna geri döndüğünüzde her şey anlaşılır. On-chain veriler bize gerçeği anlatıyor.
View OriginalReply0
TokenVelocity
· 08-01 03:00
Ne yapayım, tek tekerlek de kurtaramaz, en iyisi ADA.
Ethereum sıkıntısı analizi: Talep ve arzdan üç oyun teorisine derinlemesine inceleme
Ethereum'un Çelişkisi: Üç Tabaka Teorisi Perspektifinden Analiz
Son günlerde, Ethereum (ETH) hakkında olumsuz yorumlar oldukça yaygınlaştı, ancak bu yorumlar görünüşe göre asıl noktayı tam olarak yakalayamadı. Ethereum'un teknik ve geliştirici tabanı açısından gösterdiği üstün performansa rağmen, her turda rakiplerin çıkması normaldir; ancak bu seferki neden bu kadar durgun? Gelin, bu konuyu arz ve talep açısından derinlemesine inceleyelim.
Talep Tarafı Analizi
Ethereum talebi içsel ve dışsal iki ana faktöre ayrılabilir.
İçsel faktörler, Ethereum teknolojisindeki ilerlemelerin neden olduğu ve ETH cinsinden fiyatlandırılan varlıkların bölünmesiyle ETH talebini artıran durumlardır. Örneğin, 2017'deki ICO çılgınlığı ve 2020/2021'deki DeFi dalgası. Bu döngü, L2 ve Restaking'i ana hat olarak almalıdır, ancak L2 ekosistem projeleri ana zincirle yüksek oranda örtüşmekte ve ticaret heyecanını ateşlemek zor olmaktadır. PointFi ve Restaking esasen ETH'yi kilitleyerek dolaşımı azaltmakta olup, daha fazla varlığın ETH cinsinden fiyatlandırılmasını teşvik etmemektedir. Eigen, Rez, Ethfi gibi büyük restaking projelerinin fiyatlandırma yetkisi, önceki döngüdeki YFI, CRV, COMP gibi zincir üzerinde (ETH cinsinden) değil, borsa (USDT bazlı) üzerinde kaydırılmıştır. Eğer ETH cinsinden fiyatlandırılan yeni varlıklar olmazsa, kullanıcıların ETH tutma motivasyonu azalacaktır.
Bir diğer içsel faktör, EIP1559'un getirdiği yakım mekanizmasıdır. ETH'nin ana işlevi, bir uzlaşma katmanı olarak hizmet etmektir; büyük DeFi'nin hesapları genellikle ana zincir üzerinde gerçekleşmektedir. Günümüzde L2 ve ana zincir işlevleri yüksek derecede örtüşmekte, bu da bu tür taleplerin büyük bir kısmının L2'ye yönlendirilmesine neden olmaktadır ve bu tür işlemlerden kaynaklanan yakım miktarı, önceden tahmin edilenin yalnızca küçük bir kısmıdır, bu da ETH'ye olan talebi zayıflatmaktadır.
Dışsal faktörler esas olarak ekosistem dışı talep ve makro çevreyi kapsamaktadır. Makro düzeyde, önceki döngü genişleme döngüsüydü, bu döngü ise sıkılaştırma döngüsü. Ekosistem dışı talep açısından, önceki tur Grayscale Trust'tı, bu tur ise ETF. Ancak Grayscale Trust yalnızca alım yapabilirken, ETF hem alım hem de satım yapabilir. ETF'nin piyasaya sürülmesinin üzerinden bir ay geçtikten sonra, toplam net çıkış 140.83K'ya ulaştı, bu da esas olarak Grayscale üzerinden gerçekleşti. Bu, Bitcoin ETF'sinin açılmasından bu yana sürekli net girişle keskin bir tezat oluşturmaktadır ve bu, ETH'nin eski ve yeni büyük sahiplerinin ETF aracılığıyla nakit çıkardığını göstermektedir.
Arz Tarafı Analizi
Ethereum esasen klasik bir temettü modelidir, hem POW hem de POS dönemlerinde ana satış baskısı yeni üretimden gelmektedir. Ancak bu sefer sorun, üretim maliyet yapısının değişmesinden kaynaklanmaktadır.
POW dönemi (15 Eylül 2022'den önce)
ETH'nin üretim mantığı BTC ile benzerdir ve madenciler tarafından madencilik yapılarak üretilir. Madencilerin ETH elde etme maliyetleri şunları içerir:
Sabit maliyetler: Bir kerelik geri alınamaz ETH madencilik yatırımı, örneğin ETH madencilik makinesi maliyeti.
Artan maliyetler: Madencilik süresinin artmasıyla birlikte oluşan maliyetler, elektrik ücreti, barındırma ücreti (alan kirası, personel, bakım) ve beklenmedik harcamalar (örneğin cezalar, doğal afetler gibi mücbir sebepler).
Bu maliyetler fiat para birimi cinsindendir ve geri alınamaz. Madencilik makinelerinin ömrü sınırlı olduğundan, tüm yaşam döngüsü çıktısı sabit bir miktar olarak kabul edilebilir, her bir ETH'nin edinim maliyeti = Toplam maliyet / Toplam çıktı.
ETH piyasa fiyatı maliyetin altına düştüğünde, madenciler kayıptan kaçınmak için satmamayı tercih ederler. Yeni nesil madencilik makinelerinin piyasaya sürülmesi ve madencilik rekabetinin artmasıyla, sadece üretim azalmakla kalmıyor, zorluk da artıyor, aynı zamanda elektrik ve barındırma maliyetleri de yükseliyor. Hükümet düzenlemelerinin getirdiği baskı, sektör genişledikçe artıyor. Bu, toplam artış maliyetinin yükseldiği anlamına geliyor ve dolaylı yoldan ETH'nin taban fiyatını artırıyor.
POS dönemi (15 Eylül 2022 sonrası)
Madenci rolü ortadan kalktı ve yerini doğrulayıcılar aldı. ETH üretimi elde etmek için yalnızca ETH'yi doğrulama düğümüne stake etmek yeterlidir. ETH'nin üretim maliyeti şöyle oldu:
Buradaki ana fark şudur:
Doğrulayıcıların maliyetleri hala fiat para birimi cinsinden hesaplansa da, teorik olarak sınırsız miktarda ETH stake edebilirler ve madencilik makinelerinin çökme sorunu yoktur; bu nedenle birim ETH elde etme maliyeti neredeyse dikkate alınamaz. Stake edenlerin fırsat maliyeti dışında, ETH üretiminde temel olarak fiat para birimi maliyeti yoktur, işlem ücretleri de kripto para cinsinden hesaplanmaktadır. Bu nedenle "kapalı fiyat" yoktur; stake edenler sınırsız bir şekilde madencilik yapabilir, satabilir ve çekebilir.
Diyelim ki stake edilen ETH'nin ortalama giriş fiyatı bir önceki dönemin ETH ortalaması, bu mekanizma ETH'nin taban fiyatını sürekli yükseltemez. Yeni ETH miktarı pozitif olduğu sürece, fiyat sürekli baskı altında kalacaktır.
ETH'nin Üçlü İkilemi: 2018'de Gömülen Tehlike
Bu duygusal bir hikaye:
2018 yılının ICO döneminin sonlarına doğru, birçok ETH cinsinden fiyatlandırılan ICO projeleri düzensiz bir şekilde ETH satışı yaptı ve fiyatın 100 doların altına düşmesine neden oldu. Bölünme açısından bakıldığında, ICO dönemindeki bölünme oranı son derece yüksekti, ancak kullanılabilir ETH bazlı ticaret yapan DEX'ler eksikti. Proje sahipleri sadece ICO token'larını ve ETH'yi USDT ile değiştirmek zorunda kaldı, bu da sonuçta ICO Beta kazançlarının aniden düşmesine, fırsat maliyetinin tutma kazancını aşmasına ve çift yönlü bir darbe oluşmasına neden oldu.
Belki de 2018 yılındaki ICO deneyimlerinin dersleri çok acı vericiydi, bu yüzden Vitalik ve vakfın sürekli olarak yol haritasını, ana anlatıyı ve meşruiyeti vurguladığını gördük, bu da "çekirdek çember" geliştiricileri ve risk sermayesinin oluşumuna yol açtı. DeFi Summer'ın başarısı, bu sistemin pekişmesini daha da güçlendirdi - tokenları, Ethereum'un ideolojisiyle uyumlu olan aktörlerin elinde yoğunlaştırarak, herkesin eline dağılmasını önleyerek düzensiz parçalanma ve satış baskısını engellemek için.
Ancak bu, sonunda "V girişimine yönelme" ve "ilkelerle uyum = yüksek değerleme" durumuna dönüştü ve sonuç olarak:
Ayrıca, L2'nin yakma etkisini azalttığı, POS'un maliyetsiz satış baskısı getirdiği, Ethereum'un düzensiz satış baskısını önlemek için yaptığı tüm çabaları boşa çıkardığı ve nihayetinde bugünkü duruma neden olduğu ortaya çıkıyor.
ETH'den hangi dersleri çıkarabiliriz?
Kar payı modeli uzun vadeli istikrarlı olmak istiyorsa, rastgele yenilikler yapmamalıdır. Mutlaka fiat para birimi cinsinden sabit maliyetler ve artan maliyetler oluşturulmalı ve varlık likiditesinin artışıyla birlikte maliyet eşiği sürekli olarak yükseltilmeli, varlık fiyatı alt sınırı artırılmalıdır. Eğer nasıl yapılacağı hakkında bir fikriniz yoksa, Bitcoin'in maliyet modelini gözden geçirmek iyi bir fikir olabilir.
Satış baskısını azaltmak için bölme uygulamak sadece geçici bir çözümdür, gerçek hedefiniz ana varlığınızı fiyatlandırma varlığına dönüştürmektir; böylece sahiplik, ana varlığın değer artışına bağlı olmaktan çıkar ve talep ile likiditeyi artırır.